نشانه های اختلال شخصیت جنسی
نشانه های اختلال شخصیت جنسی
اختلال شخصیت ضد اجتماعی دارای چهار علامت است: خودآگاهی، عدم وجدان، رفتار تحرک و گرانش سطح. تمرکز خود بر تمرکز ذهنی فرد بر مسائل و عدم حساسیت به نیازهای دیگران است. فرد مبتلا به اختلال شخصیت جنسی غیرقابل انکار زندگی خود را در یک جهان که با تنهایی او مخلوط شده است، ادامه می دهد، مثل اینکه او در یک مکان جدا و صمیمی است و هرگز دوست و آشنا نیست. این افراد اغلب به دیگران فکر می کنند. آنها ظاهرا احساس نگرانی و نگرانی برای دیگران را درک نمی کنند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی احساس اضطراب، گناه یا احساس پشیمانی را تجربه نمی کنند، حتی اگر آنها بسیاری دیگر را زخمی کرده اند. آنها اغلب وقتی با رفتار مخرب خود مواجه می شوند آرام و محترمانه باقی می مانند و احساس تنفر از کسی که می تواند آنها را فریب دهد. بر خلاف بزرگسالانی که یاد می گیرند، رضایت فوری خود را برای اهداف بلند مدت، صرف نظر از عواقب احتمالی بر اساس تحرکات خود، قربانی می کنند. آنها کسب و کار و روابط خود را ناگهان تغییر می دهند و خشونت آمیز و غیر مهم هستند. آنها اغلب پس انداز مدرسه ای دارند و ممکن است به دلیل رفتار بدخواهانه از مدرسه اخراج شوند. حتی زمانی که آنها به طور مداوم برای رفتارهای خود مجازات می شوند، آنها در مورد رابطه بین رفتار آنها و پیامدهای آن هیچ نظری ندارند. افراد با شخصیت ضد اجتماعی می توانند بسیار حیرت انگیز و متقاعد کننده باشند و به شدت از نیازها و ضعف های دیگران قدردانی می کنند. آنها اعتماد به نفس او را حتی هنگام بهره گیری از یک فرد تقویت می کنند. کن بیانیچی در حال فریب دادن دیگران است که می تواند یک زن را متقاعد کند که در مورد برخی از قتل ها برای حمایت از او دروغ بگوید. باینچی می دانست که این زن تنها به طور تصادفی قبل از دستگیری اش بوده است و زمانی که او در دادگاه بود، او را متقاعد کرد که به او کمک کند. اگر چه به نظر می رسد که چنین افرادی به احتمال زیاد محکوم می شوند، بسیاری از مجرمان در برابر مسائل حقوقی تبعیض آمیز و با استفاده از روش های کمتر قابل توجه به عنوان تجار بی رحم و سیاستمداران جعلی، به دیگران آسیب می رسانند. علل درگیر شدن در توسعه رفتارهای ضد اجتماعی عبارتند از: 1. زمینه های خانوادگی و اجتماعی 2. مشکلات یادگیری 3. احتمالا عوامل ارثی که شناسایی شده اند این است که بسیاری از افراد غیر اجتماعی دارای اختلالات در امواج غیر طبیعی مغز هستند. یکی از این ناهنجاریها، کمبود امواج مغزی است، زیرا می توان گفت که امواج مغزی آنها مانند کودکان است که نشانه ای از شکست در رشد مغز آنها است.
علت اختلال شخصیتی غیرعادی
اگر چه علل اختلال شخصیت های غیرعادی شناخته شده نیست، تحقیق از توضیحات وراثت و توضیحات پرورش و ترکیب هر دو پشتیبانی می کند. همبستگی بالا بین شیوه های فرزندپروری و الگوهای نامناسب به دست آمده است. افراد دارای شخصیت ضد اجتماعی اغلب به خانواده هایی تعلق دارند که از نظر محرومیت عاطفی، نظم و انضباط خشونت آمیز و همچنین رفتارهای والدین، غیر اجتماعی هستند.
اختلال شخصیت خود را توسعه داده است
اختلال شخصیت نارسیسی (NPD) یک اختلال شخصیت است که در آن فرد احساس بزرگ و مهم می کند و به شدت قدرتمند و سزاوار آن است. این بیماران مرکز هر دنیای خود هستند، در هر جهت خاص. آیا نورانی ها و مظنونین هستند و در ذهن خود شناخته شده اند. حس اعتماد به نفس و مطلوبیت هر گونه نگرانی در مورد نیازها، مشکلات و احساسات دیگران از ذهن آنها، آنها متکبر و وجدان هستند، آنها خود را برتر از دیگران و دیگران انتظار می رود احترام و تحسین، زمانی که آنها خود و جهان در اطراف آنها نمیتوان انتظار داشت که غیر واقعی و غیرممکن است که آنها را برآورده کنند، معمولا ناامید میشوند
درمان اختلال شخصیت فردی خود
درمان اختلال شخصیت خود به خودی خود دشوار است، زیرا اگر پیشرفت به دست می آید، بیمار باید از سوء رفتار با نارسیسم خود متوقف شود. روانشناسان از قبیل Otokkenberg و Heinz Kohut روش های روانکاوی را برای اصلاح این بیماران پیشنهاد می کنند، اما اگر این تشخیص درست باشد و اگر معتبر باشد، بهترین درمان آن است، تحقیقات بیشتری لازم است. بعضی از پزشکان گروه درمان را به بیماران خود توصیه می کنند تا بتوانند یاد بگیرند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند و در شرایط ایده آل پاسخ سمپاتیکی به دیگران نشان دهند. هنگامی که روان درمانی برای کمک به این افراد مورد استفاده قرار می گیرد، معمولا در معرض بینی، حساسیت بیش از حد به ارزیابی توسط دیگران و عدم همدلی از دیگران است. درمان شناختی تلاش می کند تا باورهای غلط و یا فانتزی این افراد را با تمرکز بر تجربیات واقعا لذت بخش و همیشه درک کند. استراتژی های مقابله ای، مانند آرامش، برای کمک به این افراد صورت می گیرد و انتقادات دیگران را می پذیرند. هدف دیگری از رواندرمانی این است که کمک به این افراد در تمرکز بر احساسات دیگران باشد. از آنجا که این افراد به افسردگی شدید، به ویژه در سن متوسط، آسیب پذیرند، افسردگی آنها روانی است
